Magnus Crawford
0 
1725
81
Korte inhoud
Raden Adjeng Kartini werd geboren op 21 april 1879 in Mayong, Indonesië. In 1903 opende ze de eerste Indonesische basisschool voor autochtone meisjes die niet discrimineerden op basis van sociale status. Ze correspondeerde met Nederlandse koloniale ambtenaren om de zaak van Javaanse vrouwen te bevorderen's emancipatie tot haar dood, op 17 september 1904, in Rembang Regency, Java. In 1911 werden haar brieven gepubliceerd.
Vroege jaren
Raden Adjeng Kartini werd geboren in een adellijke familie op 21 april 1879, in het dorp Mayong, Java, Indonesië. Kartini's moeder, Ngasirah, was de dochter van een religieuze geleerde. Haar vader, Sosroningrat, was een Javaanse aristocraat die voor de Nederlandse koloniale overheid werkte. Dit bood Kartini de gelegenheid om op 6-jarige leeftijd naar een Nederlandse school te gaan. De school opende haar ogen voor westerse idealen. Gedurende deze tijd nam Kartini ook naailessen van een andere regent's vrouw, mevrouw Marie Ovink-Soer. Ovink-Soer gaf haar feministische opvattingen aan Kartini, en was daarom behulpzaam bij het planten van het zaad voor Kartini's later activisme.
Toen Kartini de adolescentie bereikte, dicteerde de Javaanse traditie dat ze haar Nederlandse school verliet voor het beschutte bestaan dat geschikt werd geacht voor een jonge vrouwelijke adellijke.
feminist
Kartini, die zich probeerde aan te passen aan isolatie, schreef brieven aan Ovink-Soer en haar Nederlandse schoolgenoten, protesterend tegen de genderongelijkheid van Javaanse tradities zoals gedwongen huwelijken op jonge leeftijd, die vrouwen de vrijheid ontzegde om een opleiding te volgen.
Ironisch genoeg aanvaardde Kartini, in haar verlangen om aan haar isolement te ontsnappen, snel een huwelijksaanzoek dat door haar vader was geregeld. Op 8 november 1903 trouwde ze met de regent van Rembang, Raden Adipati Joyodiningrat. Joyodiningrat was 26 jaar ouder dan Kartini en had al drie vrouwen en 12 kinderen. Kartini had onlangs een studiebeurs aangeboden om in het buitenland te studeren, en het huwelijk deed haar hoop vervagen om het te accepteren. Volgens de Javaanse traditie was ze op 24-jarige leeftijd te oud om te verwachten dat ze goed zou trouwen.
Bedoeld om haar feministische boodschap te verspreiden, met haar nieuwe echtgenoot'Na goedkeuring ging Kartini al snel van plan haar eigen school voor Javaanse meisjes te beginnen. Met hulp van de Nederlandse regering opende ze in 1903 de eerste Indonesische basisschool voor autochtone meisjes die niet discrimineerden op basis van hun sociale status. De school was in haar vader opgezet's thuis, en leerde meisjes een progressief, op Westers gebaseerd curriculum. Voor Kartini moedigde de ideale opleiding voor een jonge vrouw empowerment en verlichting aan. Ze promootte ook hun levenslange opleiding. Daartoe correspondeerde Kartini regelmatig met feministe Stella Zeehandelaar en tal van Nederlandse ambtenaren met de autoriteit om de zaak van Javaanse vrouwen te bevorderen's emancipatie van onderdrukkende wetten en tradities. Haar brieven drukten ook haar Javaanse nationalistische gevoelens uit.
Dood en erfenis
Op 17 september 1904, op 25-jarige leeftijd, stierf Kartini in het regentschap van Rembang, Java, aan complicaties door de geboorte van haar eerste kind. Zeven jaar na haar dood publiceerde een van haar correspondenten, Jacques H. Abendanon, een verzameling Kartini's brieven, getiteld "Van duisternis naar licht: gedachten over en namens de Javanen." In Indonesië wordt Kartini Day nog steeds jaarlijks gevierd op Kartini'zijn verjaardag.