Man Ray Biography

Korte inhoud

In 1915 ontmoette Man Ray de Franse kunstenaar Marcel Duchamp, en samen werkten ze samen aan vele uitvindingen en vormden de New Yorkse groep Dada-kunstenaars. In 1921 verhuisde Ray naar Parijs en werd hij geassocieerd met de Parijse Dada en surrealistische kringen van kunstenaars en schrijvers. Zijn experimenten met fotografie omvatten het herontdekken van het maken van foto's zonder camera, die hij röntgenfoto's noemde.

Vroege carriere

Visionair kunstenaar Man Ray, geboren als Emmanuel Rudnitzky, was de zoon van Joodse immigranten uit Rusland. Zijn vader werkte als kleermaker. Het gezin verhuisde naar Brooklyn toen Ray een jong kind was. Vanaf een vroeg jaar toonde Ray een groot artistiek vermogen. Na het afronden van de middelbare school in 1908, volgde hij zijn passie voor kunst; hij studeerde tekenen bij Robert Henri aan het Ferrer Center en bezocht Alfred Stieglitz's galerij 291. Later werd duidelijk dat Ray was beïnvloed door Stieglitz's foto's. Hij gebruikte een vergelijkbare stijl, waarbij foto's werden genomen die een onverbloemde blik op het onderwerp gaven.

Ray vond ook inspiratie op de Armory Show van 1913, met het werk van Pablo Picasso, Wassily Kandinsky en Marcel Duchamp. In datzelfde jaar verhuisde hij naar een ontluikende kunstkolonie in Ridgefield, New Jersey. Zijn werk evolueerde ook. Na het experimenteren met een kubistische stijl van schilderen, bewoog hij zich naar abstractie.

In 1914 trouwde Ray met de Belgische dichter Adon Lacroix, maar hun unie viel na een paar jaar uit elkaar. Hij sloot rond deze tijd een meer duurzame vriendschap en kwam dicht in de buurt van collega-kunstenaar Marcel Duchamp.

Dadaïsme en surrealisme

Samen met Duchamp en Francis Picabia werd Ray een leidende figuur in de Dada-beweging in New York. Het dadaïsme, dat zijn naam ontleent aan de Franse bijnaam voor een hobbelpaard, daagde bestaande noties van kunst en literatuur uit en moedigde spontaniteit aan. Een van Ray'Het beroemde werk uit deze tijd was 'The Gift', een sculptuur waarin twee gevonden voorwerpen waren verwerkt. Hij lijmde kopspijkers op het werkoppervlak van een strijkijzer om het stuk te maken.

In 1921 verhuisde Ray naar Parijs. Daar bleef hij een deel van de artistieke avant-garde en wreef hij over ellebogen met beroemde figuren als Gertrude Stein en Ernest Hemingway. Ray werd beroemd om zijn portretten van zijn artistieke en literaire medewerkers. Hij ontwikkelde ook een bloeiende carrière als modefotograaf en maakte foto's voor tijdschriften als Mode. Deze commerciële inspanningen ondersteunden zijn inspanningen voor beeldende kunst. Als fotografische innovator ontdekte Ray een nieuwe manier om per ongeluk interessante beelden in zijn donkere kamer te maken. Deze foto's worden "Rayographs" genoemd en zijn gemaakt door objecten op stukjes lichtgevoelig papier te plaatsen en te manipuleren.

Een van Ray's andere beroemde werken uit deze periode waren 1924's "Viool d'Ingres. "Deze aangepaste foto toont de blote rug van zijn geliefde, een performer genaamd Kiki, gestileerd naar een schilderij van de neoklassieke Franse kunstenaar Jean August Dominique Ingres. In een humoristische draai voegde Ray twee zwarte vormen toe om haar rug eruit te laten zien als een muziekinstrument.Hij onderzocht ook de artistieke mogelijkheden van film en creëerde zulke nu klassieke surrealistische werken als L'Etoile de Mer (1928). Rond deze tijd experimenteerde Ray ook met een techniek die het Sabatier-effect of solarisatie wordt genoemd, die een zilveren, spookachtige kwaliteit aan het beeld toevoegt.

Ray vond al snel een andere muze, Lee Miller, en bracht haar in zijn werk. Een uitsnede van haar oog is te zien op het sculptuur 'Object to Be Destroyed' uit 1932 en haar lippen vullen de lucht van 'Observatory Time' (1936). In 1940 vluchtte Ray de oorlog in Europa en verhuisde naar Californië. Het volgende jaar trouwde hij met model en danser Juliet Browner, in een unieke dubbele ceremonie met kunstenaar Max Ernst en Dorothea Tanning.

Latere jaren

Terug in Parijs in 1951 bleef Ray verschillende artistieke media verkennen. Hij concentreerde zich veel van zijn energie op schilderen en beeldhouwen. Ray vertrok in een nieuwe richting en begon zijn memoires te schrijven. Het project duurde meer dan tien jaar en zijn autobiografie, Zelfportret, werd uiteindelijk gepubliceerd in 1965.

In zijn laatste jaren bleef Man Ray zijn kunst tentoonstellen, met shows in New York, Londen, Parijs en andere steden in de jaren vóór zijn dood. Hij stierf op 18 november 1976 in zijn geliefde Parijs. Hij was 86 jaar oud. Zijn innovatieve werken zijn te zien in musea over de hele wereld, en hij staat bekend om zijn artistieke humor en originaliteit. Zoals vriend Marcel Duchamp ooit zei: "Het was zijn prestatie om de camera te behandelen terwijl hij de kwast behandelde, als een louter instrument ten dienste van de geest."